تاثیرخوش بینی و کوتاه بینی مدیرعامل بر ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت باتوجه به نقش تعدیلی:ارتباط سیاسی و کارائی مدیرعامل

زنگانه, جواد; اشرفی, مجید; عباسی, ابراهیم; نادریان, آرش

doi:10.22051/jaasci.2022.39804.1686

تاثیرخوش بینی و کوتاه بینی مدیرعامل بر ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت باتوجه به نقش تعدیلی:ارتباط سیاسی و کارائی مدیرعامل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری مهندسی مالی ، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.

² استادیار گروه حسابداری، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران

³ استاد، گروه مدیریت، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا، تهران ، ایران

⁴ عضو هیأت علمی گروه حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علی آباد کتول

10.22051/jaasci.2022.39804.1686

چکیده

هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر خوش‌بینی و کوتاه بینی مدیران عامل بر ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت شامل مسئولیت زیست‌محیطی، عملکرد اجتماعی، مسئولیت محصولات و خدمات و مسئولیت منابع انسانی با توجه به نقش تعدیل ‌گری ارتباط سیاسی و کارایی مدیرعامل می‌پردازد.
روش: دوره زمانی پژوهش طی سال‌های 1393 الی 1399 و نمونه آماری پژوهش شامل 130 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره استفاده‌شده است.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که خوش‌بینی مدیرعامل دارای رابطه‌ی مثبت با مسئولیت منابع انسانی و رابطه منفی با مسئولیت زیست‌محیطی است. همچنین رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی منفی است. ارتباط سیاسی رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی را تعدیل می‌کند. بعلاوه کارایی رابطه بین خوش‌بینی و مسئولیت منابع انسانی را تعدیل مثبت کرده و بر سایر ابعاد مسئولیت اجتماعی نقش تعدیل گری منفی دارد. از سوی دیگر کارایی نقش تعدیلی مثبت بر رابطه بین کوتاه بینی و مسئولیت منابع انسانی و عملکرد اجتماعی و نقش تعدیلی منفی بر مسئولیت محصولات و خدمات شرکت دارد.
نتیجه‌گیری: مدیران خوش‌بین به مسئولیت زیست‌محیطی توجه کمتری نموده و باعث افزایش ریسک شرکت می‌گردند ولی به مسئولیت منابع انسانی توجه بیشتری می‌نمایند. برعکس مدیران کوتاه بین سرمایه‌گذاری کمتری در حوزه مسئولیت منابع انسانی دارند.
دانش‌افزایی: به نظر می‌رسد بررسی رابطه بین خوش‌بینی و کوتاه بینی مدیر و ابعاد مسئولیت اجتماعی شرکت دارای پیشینه تجربی بسیار کمی است و ازاین‌جهت پژوهش حاضر می‌تواند به دانش‌افزایی این حوزه کمک ‌کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effect of CEO Optimism and Myopia on Dimensions of Corporate Social Responsibility Moderated by CEO Political Connection and Efficiency

نویسندگان [English]

javad zanganeh ¹
majid ashrafi ²
Ebrahim Abbassi ³
Arash Naderian ⁴

¹ - PhD Student of Financial Engineering, Aliabad Katoul, Branch, Islamic Azad University, Aliabad katoul , Iran.

² Assistant Professor of Accounting Department, Aliabad Katoul, Branch, Islamic Azad University, Aliabad katoul , Iran.

³ Professor, Department of social science and economics, Alzahra University, Tehran, Iran

⁴ Assistant Prof. Accounting Dept. Islamic Azad Univer - AliAbad Katool Branch

چکیده [English]

Purpose: This study analyzes the effects of optimism and myopia of CEOs on the dimensions of corporate social responsibility (CSR) including environmental responsibility, social performance, responsibility for products and services, and human resources responsibility with respect to the moderating roles of political connections and CEO effectiveness.
Method: The statistical sample included 130 companies listed in the Tehran Stock Exchange within the 2014–2020 period. The multivariate regression method was employed to test the research hypotheses.
Results: According to the research results, a CEO optimism had a positive relationship with human resources responsibility but had a negative relationship with environmental responsibility. There was also a negative relationship between myopia and human resources responsibility. Political connections moderating the relationship between myopia and human resources responsibility. Moreover, efficiency had a positive moderating role in the relationship between optimism and human resources responsibility but had negative effects on the other CSR dimensions. Furthermore, effectiveness had positive moderating roles in the relationships of myopia with human resources responsibility and social performance but had negative effects on the responsibility for products and services.
Conclusion: Optimistic CEOs pay less attention to environmental responsibility, thereby increasing corporate risk, but pay more attention to human resources responsibility. By contrast, myopic CEOs make fewer investments in human resources responsibility.
Contribution: Apparently, there is a paucity of empirical background to the relationships of CEO optimism and myopia with the dimensions of CSR. Therefore, this study can help enhance the relevant knowledge.

کلیدواژه‌ها [English]

Optimism
Myopia
efficiency
Political Connection
Dimensions of social responsibility

مراجع

احمدپور، احمد؛ فرمانبردار، مریم.(1394). بررسی ارتباط بین افشای اطلاعات مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها و رقابت بازار محصول. فصلنامه حسابداری مالی. 7 )26(: ۱03-124.

اکبری، محسن؛ قاسمی شمس، معصومه؛ هوشمند، فاطمه. (1395). بررسی تاثیر اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد مدیران بر مسئولیت اجتماعی موردمطالعه: شرکتهای پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. پژوهشنامه مدیریت تحول، 8(15): 107-131.

برندک، سجاد؛ منصوری حبیب آبادی، فاطمه. (1398). کارایی هیئت‌مدیره و عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت: نقش تعدیلی پیشینه دانش مالی مدیرعامل. چشم انداز حسابداری و مدیریت،2(19): 108-127.

حاجیها، زهره؛ سرفراز، بهمن. (1393). بررسی رابطه بین مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت‌ها و هزینه حقوق صاحبان سهام در شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. پژوهشهای تجربی حسابداری، 4(14): 105-123.

دارابی، رویا؛ پهلوان، ساره. (1398). ارتباط مسئولیت‌ اجتماعی و پاداش هیئت‌مدیره. حسابداری و منافع اجتماعی، 9(4): 83-100.

رحمانیان کوشککی، عبدالرسول؛ ایمان روی، زهرا. (1400). تاثیر اعتمادبه‌نفس بیش‌ازحد مدیرعامل بر مسئولیت‏پذیری اجتماعی شرکت‌ها با نقش تعدیل گر مالکیت نهادی در شرکت‏های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران. حسابداری و منافع اجتماعی،11 (3): 49-68.

رضایی، فرزین؛ افروزی، لیلا. (1394). رابطه هزینه بدهی با حاکمیت شرکتی در شرکت‌های دارای ارتباطات سیاسی. پژوهش حسابداری، 16: 86-112.

سلیمانی امیری، غلامرضا؛ گروهای، پگاه.(1396). بررسی اثر اطمینان بیش‌ازحد مدیریت بر ریسک سیستماتیک و غیر سیستماتیک. پیشرفتهای حسابداری، 9(1): 99-124.

فخاری، حسین؛ رضایی پیته نوئی، یاسر ؛ نوروزی، محمد. (1395). تاثیر افشای مسئولیت اجتماعی شرکت بر کارایی سرمایه‌گذاری. راهبرد مدیریت مالی، 4(15): 85-106.

فروغی، داریوش؛ میر شمس شهشهانی، مرتضی؛ سمیه پور، حسین. (1387). نگرش مدیران درباره افشای اطلاعات حسابداری اجتماعی: شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران. بررسی های حسابداری و حسابرسی، 15(52): 55-70.

گنجی، حمیدرضا؛ جهاندوست مرغوب، مهران؛ نصیری فر، هاشم؛ ویسی حصار، ثریا. (1400). اثر روابط سیاسی با دولت بر رابطه بین مسئولیت‌پذیری اجتماعی و محافظه‌کاری حسابداری. حسابداری و منافع اجتماعی، 11(4): 91-122.

لطفی، محسن؛ قادرزاده،کریم. (1399). بررسی تاثیر ویژگی‌های شخصیتی و ساختاری مدیریت بر نحوه ایفای مسئولیت‌های اجتماعی شرکت‌ها: با تأکید بر مدل‌های داده‌کاوی و تحلیل پوششی داده‌ها. دانش حسابداری مالی، 7(4): 127-153.

مرادی ، جواد؛ قدیریان آرانی، محمدحسین. (1396). بیش اعتمادی مدیریت و تجدید ارائه صورت‌های مالی: شواهدی از بورس اوراق بهادار تهران. پیشرفت های حسابداری، 9(1): 169-192.

مهربان پور، محمد رضا. جندقی قمی، محمد و محمدی، منصور. (1396). » بررسی اثر روابط سیاسی شرکت ها بر بکارگیری معاملات غیرعادی با اشخاص وابسته«. دوفصلنامه حسابداری ارزشی و رفتاری، 2(3): 147-168.

واعظ، سید علی؛ انواری، ابراهیم؛ رودبارشجاعی، علی؛ کریمی، زینب. (1397). تاثیراستقلال اعضای هیئت‌مدیره و تمرکز مالکیت بر ابعادمسئولیت‌پذیری اجتماعی . فصلنامه حسابداری مالی.10( ۳۹): 111-140.

Ahmad pour, A,. & M. Farmanborda. (2015). Investigating the relationship between disclosure of corporate social responsibility information and product market competition. Journal of Financial Accounting, 7(26): 103-124. (In Persian)

Akbari, M., Ghasemi Shams, M., & F. Hooshmand. (2016). Investigating the Impact of Managers' Overconfidence on Social Responsibility (Case Study of Tehran Stock Exchange Listed Companies). Transformation Management Journal, 8(15): 107-130. (In Persian)

Aktas, N., Louca, Ch., & Petmezas, D. (2015). Is Cash More Valuable in the Hands of Overconfident CEOs? SSRN Woking Series Paper.

Anagnostopoulou, S.C., Tsekrekos, A.E. & Voulgaris, G. (2020). Accounting Conservatism and Corporate Social Responsibility. The British Accounting Review, 53(4), 100942.

Anderson, T,W, Hsiao, C. (1982). Formulation and Estimation of Dynamic Models Using Panel Data. Journal of Econometrics, 18 (1): 47-82.

Andreou, P. C., Ehrlich, D., & Louca, C.(2013).Managerial ability and firm performance: Evidencefrom theglobal financial crisis In European Financial Management Association, Annual Conference.

Anjos, F., & Kang, c. (2017). Managerial myopia, financial expertise, and executive-firm matching. Journal of Corporate Finance, 43: 464-479.

Aribi, A., & Gao, S. (2010). Corporate social responsibility disclosure. Journal of Financial Reporting and Accounting, 8(2): 72-91.

Azizul Islam, M. (2009). Social and Environmental Reporting Practices Organisations Operating in, or Sourcing Products from, a Developing Country: Evidence from Bangladesh. Available at SSRN 2878254.

Barandak, S., & F. Mansoori habibabadi.(2019). Board Performance and Corporate Social Responsibility Performance: The Modifying Role of the CEO's Financial Knowledge Background, Journal of Accounting and Management Vision, 2(19) :108-127. (In Persian)

Bertrand, M, & Schoar, A. (2003). Managing with style: The effect of managers on firm policies. Quarterly Journal of Economics, 118(4):301–330.

Bhojraj, S., & Libby, R. (2005). Capital market pressure, disclosure frequency-induced earnings/ cashflow conflict, and managerial myopia. The Accounting Review, 80 (1): 1-20.

Carroll, A.B. (1979). A three-dimensional conceptual model of corporate performance.Academy of Management Review, 4 (4):497–505.

Chen, Y., Lin, F.L., & Yang, S.Y. (2015). Does institutional short-termism matter with managerial myopia? Journal of Business Research, 68(1): 845-850.

Cho, S. Y., Lee, C., & Pfeiffer, J. (2013). Corporate social responsibility performance and information asymmetry. Journal of Accounting and Public Policy, 32 (1): 71-83.

Claessens, S., Feijen, E., & Laeven, L. (2008). Political connections and preferential access to finance: The role of campaign contributions. Journal of Financial Economics, 88 (3): 554-580.

Darabi, R., & S, Pahlavan. (2019). The Relationship between Corporate Social Responsibility and CEO Compensation. Journal of Accounting and Social Interests, 9(4): 83-100. (In Persian)

Demerjian. P. R., Baruch. L., Lewis. M., & McVay. S. (2012). Managerial Ability and Earnings Quality. American Accounting Association, 88(2): 463–498.

Di Giuli, A., & Kostovetsky, L. (2014). Are Red or Blue Companies More Likely to Go Green? Politics and Corporate Social Responsibility. Journal of Financial Economics, 111(1): 158–180.

Ding, S., Jia, C., Wilson, C., & Wu, Z. (2014). Political connections and agency conflicts: the roles of owner and manager political influence on executive compensation. Review of Quantitative Finance and Accounting, 45(2): 407-434.

Duellman, S, H., Hurwitz, Y., & Sun. (2015). Managerial overconfidence and audit fees. Journal of Contemporary Accounting & Economics, 11(2): 148- 165.

Fakhari, H., Rezaei Pitenoei, Y., & M. Noroozi. (2017). Corporate Social Responsibility Disclosure and Investment Efficiency .Financial Management Strategy, 4(4): 85-106. (In Persian)

Fieseler, C. (2011). On the Corporate Social Responsibility Perceptions of Equity Analysts. Business Ethics. A European Review, 20(2): 131–147.

Foroghi, D., Mirshamse shahshani, M., & S. Pourhossein. (2008). Attitudes of managers about the disclosure of social accounting information of companies listed on the Tehran Stock Exchange. Journal of Accounting and Auditing Reviews, 15(52):50-77. (In Persian)

Ganji, H., Jahandoust Marghoub, M., Nasiri far, H., & S. weysihesar. (2022). The Effect of Political Relations with the Government on the Relationship between Social Responsibility and Accounting Conservatism. Journal of Accounting and Social Interests, 11(4): 91-122. (In Persian)

Gao, F., Lisic, L. L., & Zhang, I. X. (2014). Commitment to Social Good and Insider Trading. Journal of Accounting and Economics, 57(2 & 3): 149-175.

Garcia Sanchez, I, M., & Garcia Meca, E. (2018). Do talented managers invest more efficiently? The moderating role of corporate governance mechanisms. Corporate Governance: An International Review, 26(4): 238-254.

Gervais, S., Heaton,J., & Odean, T. (2011). Overconfidence, Compensation Contracts and Capital Budgeting. The Journal of Finance, 66(5): 1735-1777.

Gray, R. H., Javad, M., Power, D. M., & Sinclair, C. D. (2001). Social and environmental Disclosure and Corporate Characteristics: A Research Note and Extension. Journal of Business Finance and Accounting, 28 (3/4): 327-356.

Habib, A., Muhammadi, A., & Jiang, H. (2017). Political Connections and Related Party Transactions: Evidence from Indonesia. The International Journal of Accounting, 52: 45- 63.

Hajiha, Z., & B. Sarfaraz. (2014). the relation between corporate social responsibility and cost of equity capital of firms listed in Tehran Stock Exchange. Journal of Empirical Research in Accounting, 4(14): 105-123. (In Persian)

Houston, J., Jiang, L., Lin, C., & Ma, Y. (2014). Political connections and the cost of bank loans. Journal of Accounting Research, 52(1):193-243.

Jiraporn, P., & Chintrakarn, P. (2013). How do powerful CEOs view corporate social responsibility? An empirical note. Economics Letters, 119(3): 344-347.

Kim, Y., Park, M. S., & Wier, B. (2012). Is Earnings Quality Associated with Corporate Social Responsibility? The Accounting Review. 87)3(:761-796.

Lee, D. (2017). Corporate social responsibility and management forecast accuracy. Journal of Business Ethics, 140 (2): 353-367.

Lotfi, M., & S. ghaderzadeh. (2020). Investigating the Effect of Personality and Structural Characteristics of Management on Corporates Social Responsibilities: Emphasis on Data Mining Models and Data Envelopment Analysis (DEA). Financial Accounting Knowledge, 7(4): 127-153. (In Persian)

Maqbool, S., & Zameer, M. N. (2018). Corporate social responsibility and financial performance: An empirical analysis of Indian banks. Future Business Journal, 4 (1): 84-93.

McCarthy, S., Oliver, B., & Song, S. (2014). CEO Overconfidence and Corporate Social Responsibility, Available at SSRN 2400953.

McCarthy, S., Oliver, B., & Song, S. (2017). Corporate social responsibility and CEO confidence. Journal of Banking & Finance, 75: 280-291.

Mehrabanpour, M. R. Jandaghi Qomi, M. Mohammadi, Mansour. (2017). Investigating the effect of corporate political relations on the use of unusual transactions with affiliates. Bi-Quarterly Journal of Value and Behavioral Accounting, 3(2): 147-168. (In Persian)

Moradi, J., & M.H. Ghadirian Arani. (2017). Overconfidence in Management and Restatement of Financial Statements: Evidence from Tehran Stock Exchange. Accounting Advances. 9(1): 169-192. (In Persian)

Paek, S., Xiao, Q., Lee, S., & Song, H. (2013). Does managerial ownership affect different corporate social responsibility dimensions? An empirical examination of U.S. publicly traded hospitality firms. International Journal of Hospitality Management, 34: 423–433.

Piotroski, J., & Zhang, T. (2014). Politicians and the IPO decision: The impact of impending political promotions on IPO activity in China. Journal of Financial Economics, 111 (1): 111-136.

Porter, M.E., & Kramer, M.R. (2006). Strategy & society: the link between competitive advantage and Corporate Social Responsibility. Harvard Business Review, 84 (12): 78–92.

Rahmanian koushkaki, A., & Z. imanrooy. (2021). The Effect of CEO Confidence on Corporate Social Responsibility; With Role of Moderating of Institutional Ownership in Firms Listed in Tehran Stock Exchange. Journal of Accounting and Social Interests, 11(3): 49-68.( In Persian)

Rezaei, F., & L. Afroozi. (2015). Relationship between debt cost and corporate governance in companies with political connections. Accounting Research, 16: 86-112. (In Persian).

Schrand, C. M., & Zechman, S. L. C. (2012). Executive Overconfidence and the Slippery Slope to Financial Misreporting. Journal of Accounting and Economics, 53(1-2): 311–329.

Tang, Y., Qian, C., Chen, G., & Shen, R. (2015). How CEO Hubris Affects Corporate Social (ir) Responsibility. Strategic Management Journal, 36(9): 1338–1357.

Turker, D. (2009). How corporate social responsibility influences organizational commitment, Journal of Business Ethics, 89(2): 189-204.

Vaez, S., Anvari, E., Rodbare shojaei, A., & Z, Karimi. (2018). The Impact of Board Independence and Ownership Concentration on Dimensions of Social Responsibility. Journal of Financial Accounting. 10(39):111-140. (In Persian)

Wang, Zhi, Chen, mei-Hui, Chin, Chen Lung, Zheng, Qi. (2017). Managerial ability, political connections, and fraudulent financial reporting in China, Journal of Accounting and Public Policy, 36 (2):141-162.