در این پژوهش، رابطهی بین توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایهی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است و هدف، یافتن پاسخی برای این پرسش بوده است که آیا میان توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایه رابطهی مستقیم و معنیداری وجود دارد؟ توان نقد شوندگی داراییها، متغیر مستقل مدل آزمون فرضیهی پژوهش است و با نسبت جاری، نسبت داراییهای جاری به جمع داراییها و نسبت داراییهای غیر جاری به جمع داراییها سنجیده شده است. ساختار سرمایه متغیر وابسته است که با نسبت بدهی اندازهگیری شده است.
برای انجام پژوهش، دادههای 168 شرکت برای سالهای 1384 تا 1390 گردآوری و استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان داد که بین توان نقد شوندگی داراییها و ساختار سرمایه رابطهای مستقیم و معنیدار وجود دارد. بنابراین شرکتها میتوانند با افزایش داراییهای با توان نقد شوندگی زیاد، اهرم مالی خود را افزایش دهند. استفاده از اهرم مالی به ساختار داراییها و قدرت وام گیری شرکتها بستگی دارد. شرکتهای دارای داراییهای نقد شونده، میتوانند بدهیهای خود را به آسانی بازپرداخت نمایند. افزون بر این، توان نقد شوندگی داراییها ارزش وثیقه نمودن آن‌ها را افزایش میدهد.
)