رشد نوین اقتصادی، از دانش و اطلاعات سرچشمه می‌گیرد. این امرموجب افزایش اهمیّت سرمایه فکری به عنوان مقوله ای پژوهشی واقتصادی شده است. وبه دلیل نقش و سهم فکری در پیشرفت مدیریتی، فنّی و اجتماعی اقتصاد،این مقوله امروزه موضوع تحقیقات جدید قرار گرفته است، به گونه‌ای که دانش سازمانی، عامل اصلی مزیّت رقابتی و خلق ارزش شناخته شده است. بنابراین، دستیابی به مزیّت رقابتی و بقای سازمان در گرو توانایی آن در خلق، ذخیره، توزیع و کاربرد دارایی‌هایدانشیاست. اندازه گیریسرمایه فکری بر اساس رویکردی راهبردی از دارایی‌های نامشهود استوار است. اثر این دارایی‌هابرمبنای میزان خلق ارزش ومنافعی که برای سازمان درپی دارد،سنجیده می‌شود. درسال‌های اخیر برای اندازه‌گیری سرمایه فکری، چندین رویکرد و الگو مطرح شده است. این مقاله رویکردها و الگوهای اندازه گیری سرمایه فکری رابه اختصار مرور می‌کند
)